بیماري اسکیزوفرنیا ماهیت عود شونده دارد و در هر عود بیماری، علائم متعددي از جمله توهم یا هذیان (باورها و اعتقادات غلط) بروز مي‌كنند که منجر به تغییر رفتار بیمار مي‌شود. ممکن است فرد بی‌قرار شده و رفتارش توأم با پرخاشگری گردد. شناخت علائم هشداردهنده پيش از عود بیماری به خانواده كمك مي‌كند تا از یکطرف از عود شدید بیماری پیشگیری نماید و از طرف دیگر زودتر و به بهترین شیوه خود را برای مقابله و کنار آمدن با شرایط بحرانی ناشی از عود بیماری آماده نمایند.
منظور از علائم هشدار دهنده، علایم خفیفی هستند که قبل از عود شدید بیماری بروز مي‌کنند. علایم هشدار دهنده در بروشور دیگری توضیح داده شده است.
منظور از شرایط بحرانی حالتی است که بیمار عصبی و پرخاشگر بنظر مي‌رسد و هر آن ممکن است به کار خشنی دست بزند.
استفاده از روش‌های زیر به شما کمک می‌كند تا از شعله‌ور شدن این گونه رفتارها جلوگيري كنید:
۱) تا جائیکه مي‌توانید آرام باشید.
۲) تلویزیون و رادیو را خاموش نمائید و محرک‌های صوتی یا حرکتی را به حداقل برسانید.
۳) شمرده شمرده و آرام صحبت کنید و به او دستور ندهید.
- خودتان بنشینید و سعی کنید بیمار را تشویق به نشستن و صحبت كردن کنید. به صورت نشسته با بیمار صحبت کنید.
- بالای سر یا پشت سر بیمار قرار نگيرید و فاصله خودتان را با او حفظ کنید.
- تا حد امکان وسایل تیز و برنده و یا اشیائی را که به راحتی قابل پرتاب شدن هستند، از دسترس دور نگه دارید.
- از او بخواهید که در مورد حالات روحی خودش مانند ترس و نگرانی صحبت کند، در این حالت سعی نکنید که او را مجاب یا متقاعد کنید که اشتباه مي‌کند.
- از در گوشی صحبت كردن یا پچ پچ کردن با ديگران در مقابل بيمار خودداری کنید.
- از بیان جملاتی مثل «چرا مثل بچه ها رفتار مي‌کنی» «اصلاً اینگونه که تو مي‌گویی نیست». «این چه کاری است که تو مي‌کنی» اجتناب کنید.
- در مورد نحوۀ رفتار با فرد در شرايط بحراني با ساير اعضای خانواده صحبت کنید و با هم به تفاهم برسيد، تا در چنين شرايطي تمامی اعضای خانواده بدانند که چگونه بايد رفتار كنند.
- مسیر حرکت یا خروج بیمار از منزل را سد نکنید.
- او را تشویق کنید که با شما یا فردی که رابطه خوبی با او دارد به بیمارستان برود.
- اگر نتوانستید بیمار را آرام کنید و شرایط خطرناک برای بیمار یا سایر اعضای خانواده وجود داشت با پليس ۱۱۰ تماس بگیرید.
- از آدرس و تلفن خدمات اورژانس یا مراکز روانپزشکی که دارای اورژانس هستند مطلع باشید.
- حتي‌الامكان تلفن پزشک معالج بیمار یا مددکار اجتماعی بيمارستان روانپزشكي را در دست داشته باشید.
- بدانید که در این مواقع از چه كساني اعم از دوست اقوام يا همسايه مي‌توانید تقاضای کمک نمائید.
خونسردی خود را حفظ کنید و بدانید که شما قبلاً نیز با چنین موقعيت‌هايي روبرو شده‌اید و قادر بودید وضعیت بحرانی را کنترل نمائید.