بیماران آلزایمر جوان

آلزهايمر چيست ؟

آلزهايمر يك بيماري پيشرونده و تخريب كننده سلولهاي مغزي است كه باعث اختلال درحافظه، تفكر، و رفتار مي‌گردد. اين بيماري بتدريج شروع مي‌شود. از علايم اوليه آن فراموشي وقايع اخير ونيز اشكال در انجام وظايف روزمره و عادي است. از ديگر علايم آن سردرگمي،تغيير شخصيت، تغييررفتار، ،قضاوت مختل، اشكال دريافتن لغات واتمام جملات در سخن گفتن ونيز تداوم خط گفتگو مي‌باشد. سرعت بروز اين تغييرات از بيماري به بيمار ديگر تغيير مي‌كند، اما بيماري به جايي مي‌رسد كه باعث مي‌گردد فرد مبتلا كاملأ براي مراقبت از خود ناتوان گردد.

بيماران جوان

غالبأ اينگونه تصور مي‌شود كه آلزهايمر بيماري كهولت سن است ودرحقيقت درافراد بالاي۶۵ سال شايع تراست. اين بدين معني نيست كه افراد زير ۶۵سال به اين بيماري مبتلا نمي‌شوند. اين بيماري در افراد در دهه هاي ۳۰، ۴۰، ۵۰، نيز بروز مي‌نمايد.

محققين اعتقاد دارند كه اين گروه از بيماران جزو دسته شروع زودرس محسوب مي‌گردند كه احتمال وجود سابقه فاميلي در آنها گزارش شده است . بيماران جوانتر درمقايسه با بيماران سالمند سريعتر دچار سير قهقرايي و تخريب مي‌شوند.

علايم رفتاري بدون ارتباط با سن بيمار در بيماران زودرس و ديررس مشابه بوده است. بنابر اين اگر عضوي از خانواده شما به اين بيماري مبتلا شده و سن كمتري داشته باشد، مراقبت از بيمار درهر دو گروه مشابه مي‌باشد.

بدون توجه به شباهت‌هايي كه دررفتار و مراقبت از بيماران وجود دارد، بيماران جوان آلزهايمري از بيماران مسن‌تر تفاوت‌هاييدارند. گروه اول ممكن است در بيان افكارشان مشكلال بيشتري داشته باشند. از سوي ديگر بيمار جوان‌تر ممكن است آگاهي بيشتري از بيماري خود داشته باشند، ازاين رواحتمالأ با احساس حرمان وشكست بيشتري مواجه شده و به درك شدن از سوي ديگران نياز بيشتري داشته باشند. همينكه بيمار نيروي رواني و قواي جواني را از دست مي‌دهد ممكن است نياز داشته باشد تا به روشهاي جديد، مفيد بودن را تجربه كند.

خانواده

اثربيماري آلزهايمر درخانواده بيماران جوانتر نيز قابل شناسايي هستند اما ممكن است با ساير علايم رواني ونيز بحرانهاي ميان سالي مخلوط شود. وجود يك ذهنيت قبلي كه بيماري آلزهايمر مخصوص افراذ سالمند است ممكن است باعث شود كه پزشك از تشخيص آن غفلت نمايد.

اگر ظن اين را داريد كه عضو خانواده شما دچار آلزهايمر شده است، با پزشك خود مشورت نماييد. اگر از تشخيص پزشك خود مطمئن نيستيد مي‌توانيد نظر پزشك ديگري را نيز جويا شويد. انجمن آلزهايمر

مي تواند دراين خصوص اطلاعات ذيقيمتي ارائه دهد.

امور مالي

اگر تشخيص آلزهايمر در عضو خانواده شما مسجل گرديد، ممكن است شغل خود را از دست بدهد. اگر بيماري در مراحل اوليه تشخيص داده نشود احتمالأ با مشكلاتي در محل كار خود روبرو مي گردد، تنزل مقام و رتبه پيدا مي‌ كند ويا با تعويض مكررشغل در محل كار روبرو مي‌شود.

بدون وجود تشخيص قطعي شما قادر نخواهيد بود كه از منافع از كار افتادگي بهره‌مند گرديد.

از سوي ديگر اگر فرد مبتلا مهمترين شخص تأمين منابع مالي خانواده ونيز فراهم كننده اصلي پوشش بيمه‌اي خانواده باشد، در اين صورت تأمين حمايت بيمه‌اي از خانواده به مخاطره ميفتد. خانواده بيمار مي‌تواند از پوشش بيمه‌اي سازمانهاي حمايت گر وساير مساعدت‌هاي مالي موسسات خيريه برخوردار گردد.

تمام خانواده‌هايي كه داراي بيمار آلزهايمري هستند ترغيب مي‌شوند تا در اسرع وقت از مشاوره قانوني برخودر دار شوند . اين مسئله براي خانواده بيماران الزهايمري جوانتر كه هنوز داراي فرزند صغير در خانه هستند حائز اهميت بيشتري است. درصورت امكان بيمار خود را در برنامه ريزي و اتخاد تصميم مشاركت دهيد.

مسائل قانوني مربوط به بيماري را از مراكز بهداشتي، مددكاران و افراد صاحب نظر در اين خصوص جويا شويد.

مراقبت طولاني مدت

هرچند كه حتي فكر كردن در مورد آن نيز آزار دهندن است اما ممكن است شما مجبور شويد كه بيمار خود را به خانه سالمندان بسپاريد. اين تصميم براي تمامي خانواده‌ها دردناك است. شما ممكن است براي اتخاذ چنين تصميمي خيلي مردد باشيد زيرا بيمار شما جوانتر از ساير بيماران خانه سالمندان است. ذكر اين نكته حائز اهميت است كه بيماران به وجود تفاوت سني آگاهي ندارند. آنچه كه باعث دل مشغولي مي‌گردد اين است كه محلي را پيدا كنيم كه پذيراي بيماران جوانتر نيز باشند.

معمولأ بيماران ترغيب مي‌شوند تا پيش از فرارسيدن زمان آن، اطلاعات لازم در مورد خانه‌هاي سالمندان را بدست آورند. براي يافتن مكاني مناسب براي بيمار ممكن است وقت زيادي لازم باشد. سازمانهاي حمايتي، انجمن آلزهايمر، سازمان بهزيستي و سازمانهاي بازنشستگي ممكن است منابع خوبي براي كسب اطلاعات لازم باشند.

دوستان و خانواده

در فرد مبتلا به آلزهايمر ممكن است پيش از اينكه در وضعيت ظاهر او تغييراتي ظاهر شود، در رفتارش تغييراتي مشاهده گردد. براي كسي كه گهگاه با بيمار تماس دارد درك اين تغيير رفتاري دشوار است. اين تغييردربيماران آلزهايمري جوانتر با گنگي و پيچيدگي بيشتري همراه است.

اگر براي دوستان و آشنايان پذيرش اين مطلب دشوار است كه فرد جواني چوندوست آنها، چگونه ممكن است درسنين جواني به آلزهايمر مبتلا گردد. اين اعتقاد غلط ممكن است تقويت شود هنگاميكه وضعيت ظاهر بيمار را كاملأ درست و آراسته مي‌بينيد.آنچه كه باعث سردرگمي و آشفتگي آنان مي‌شود مشاهده رفتار بيمار است. مشاهده علايم آلزهايمر در فرد سالمند دور از انتظار نيست اما مشاهده آنها در فرد جوانتر دور از ذهن و انتظار مي‌باشد. براي دوستان، فاميل و افراد غريبه‌اي كه تماس روزانه با بيمار ندارند خيلي دشوار است كه رفتار‌هاي بيمار را ناشي از آلزهايمر بدانند.

بيشتر بيماران مبتلا به آلزهايمر در خواهند يافت كه همزمان با پيشرفت بيماري رابطه دوستيها رنگ مي‌بازد. اين مسئله در دوستيهاي بيماران جوانتر بيشتر ديده

مي‌شود چرا كه دوستان بيمار مي‌بينند كه بالاخره خطر بروز آلزهايمر درافراد جوانتر نيز وجود دارد و بعلت ترس از ابتلا خودشان، از بيمار فاصله مي‌گيرند.

انتقال اطلاعات مربوط به بيماري به دوستان و اقوام به آنها كمك خواهد كرد تا رفتارهاي بيمار را بشناسند و نيازهاي شما را درك كنند. در اين رابطه ممكن است شما مطا لعه كتابي را كه خود خونده‌ ايد كرده‌ايد و يا شركت در جلسات گروههاي حمايتي را به اتفاق يكديگر پيشنهاد كنيد. نبايد نگران اين باشيد كه از دوستان،هم محلي‌ها و همكاران خود استفاده كنيد. اين افراد معمولأ پيش از آنكه حمايت و مساعدت خود را ابراز دارند منتظر نشانه و پيشنهاداتي از سوي شما هستند.

فرزندان

بچه‌ها در هر سني كه باشند لازم است بيماري را بشناسند و بدانند كه چگونه بيماري، رفتار پدر يا مادر آنان را متاثر مي‌سازد و چه تغييرات ديگري را بايد در انتظار بكشند.

اگر بچه داريد آگاه باشيد كه سن بر واكنش آنها نسبت به بيماري همسرتان اثر مي‌گذارد. درفرزندان شما ممكن

است احساس خشم ، انزوا از فاميل، و يا بعلت شرمندگي گوشه گيري از دوستان بوجود آيد. ممكن است فكر كنند كه آنها باعث بروز يا تشديد بيماري پدر يا مادر شان شده‌اند. آنها ممكن است از ابتلا خودشان به بيماري بترسند و يا نگران باشند كه شما نيز به آلزهايمر دچار شويد.علاوه بر از دست دادن پدر يا مادر، بچه يك الگوي رفتاري را نيز از دست مي‌دهد. آنها ممكن است مسئوليت‌هايي را در منزل به عهده بگيرند كه قبلأ توسط شما يا همسرتان انجام مي‌شده است مانند مراقبت از خواهر يا برادر كوچكتر يا انجام كار‌هاي منزل. در برخي موارد ممكن است شما از فرزند خود بخواهيد كه در مراقبت از بيمار مشاركت نمايد. در اين صورت مراقب وضعيت‌هاي ويژه مانند توالت كردن و رعايت بهداشت فردي بيمار باشيد كه مي‌تواند فرزند شما را شرمگين و خجالت زده كند. فرصت هايي را براي صحبت با كودكان خود در نظر بگيريد، بيماري را به آنها توضيح دهيد و به احساسات آنها گوش كنيد. فرزندان شما نياز‌هاي مختلفي دارند، ببينيد آنها چه هستند و چگونه مي‌توان به آنها پاسخ داد. وجود گروههاي حمايتي در چنين شرايطي بسيار كمك كننده هستند، بخصوص اگر در برقراري ارتباط و يا درك نياز آنها مشكلاتي وجود داشته باشد.

همسر

اگر شما با كسي كه دچار آلزهايمر شده است ازدواج كرده باشيد ممكن است احساس كنيد كه در شرايط برزخ قرار گرفته‌‌ايد. شما همراهي فردي را بعنوان يك دوست و عشق همسر خود را از دست داده ايد. همسران بيماران آلزهايمري مسن تر نيز ممكن است چنين احساس مشابهي را تجربه كنند اما بعلت سن شما و احساس اينكه عمر خود را باخته‌ايد، چنين احساسي در شما ممكن است قوي‌تر باشد.

از دست دادن همسر از يكطرف و تأمين مراقبت‌هاي لازم براي وي از سوي ديگر به اندازه كافي دشوار است اما شما تلاش مي‌كنيد كه با تردستي به ساير مسئوليت‌هاي خود مانند بچه‌داري و خانه‌داري، انجام كارهاي اداره و نيز رسيدگي به والدين پير خود نيز بپردازيد. تا حالا ممكن است باور داشتيد كه در همسالان شما كسي نيست كه بتواند در اين تجربيات مشاركت كند.

گروههاي حمايتي از خانواده‌ها تشكيل شده‌اند، آنها مي‌توانند شما را با ساير خانواده‌ها‌‌يي كه داراي بيمار آلزهايمري هستند آشنا كنند. با وجود گروههاي حمايتي، شما فرصتي را خواهيد يافت كه با روشهاي مراقبت از بيمار آشنا شويد، اطلاعاتي را در زمينه سازمانهاي

خدماتي و حمايتي درمورد بيماري آلزهايمر بدست آوريد و نيز احساسات و فشارهايي كه بطور طبيعي در پي مراقبت از بيمار آلزهايمري به انسان دست مي‌دهد تخليه نماييد.

از سازمانهاي حمايتي موجود در جامعه خود استفاده كنيد. براي جلب حمايت از خانواده و دوستان خود فرصت را غنيمت بشماريد. اگر فشارهاي رواني افزايش يافت، با مشاورين و متخصصين و نيز روحانيون ملاقات داشته باشيد.

فراتر از همه اينها، از خودتان مراقبت كنيد. اگر از نظر رواني و جسماني از سلامت خود مراقبت نكنيد، بيماري كه به آلزهايمر مبتلا شده امكان برخورداري از مراقبت هايي كه شما فراهم مي‌كنيد را از دست خواهد داد.