علائم بیماری آلزایمر چیست؟ تشخیص به موقع بیماری

بسیار معمول است که گهگاه وظایف محوله، اسامی همکاران، شماره تلفن محیط کار فراموش شده و مجددا پس از مدت کوتاهی به یاد آورده شود افراد مبتلا به دمانس مانند آلزایمر، بیشتر از معمول به فراموشی دچار شده و بعدا نیز به یاد نمی‌آورند.

افراد بسیار پر مشغله از لحظه‌ای به لحظه دیگر ممکن است دچار عدم تمرکز شده به طوری که مثلا هویج را در اجاق گاز گذاشته! و هنگام اتمام غذا آن را به یاد آورند. بیمار آلزایمری که بتواند غذا بپزد ممکن است نه تنها فراموش کند که غذا را بکشد بلکه فراموش نماید که اصلا غذا پخته است.

هر کسی ممکن است گاهی هنگام تکلم دریافتن لغات صحیح دچار اشکال شود. اما بیمار مبتلا به آلزایمر ممکن است لغات ساده را نیز فراموش کند و یا آن را با لغات اشتباهی جایگزین نماید، بطوریکه جملاتی را کاملا غیر مفهوم بیان کند.

طبیعی است اگر لحظه‌ای روزهای هفته و یا مکان مربوطه را فراموش نماییم، اما بیماران آلزایمری در خیابان محل خود گم می‌شوند، نمی دانند کجا هستند، چگونه به آن خیابان آمده‌اند و چگونه باید به منزل خود بازگردند.

برای بسیاری از افراد که در کاری غرق شده‌اند ممکن است لحظه‌ای فراموش کنند که بچه آنها در منزل تنها مانده است. بیمار آلزایمری بطور کل از یاد خواهد برد که اصلا بچه‌ای دارد که می‌بایست از او مراقبت کند.

حفظ وضعیت تعادل مالی در دسته چک شخصی، هنگامی که کار کمی پیچیده شده است ممکن است با اشکال روبرو گردد بیمار مبتلا به آلزایمر ممکن است اساسا شماره حساب جاری خود را فراموش کند و نداند که با آنها چه باید انجام دهد.

معمولا با افزایش سن، شخصیت دستخوش تغییر میشود، اما شخصیت بیمار آلزایمری کاملا تغییر کرده دچار یک حالت سردرگمی، بدبینی و ترس می‌شود. رفتار بیمار دچار تغییر شده و حالت خلقی بدون هیچ دلیلی نوسان پیدا می‌کنند (از حالت آرامش به‌گریه و عصبانیت تغییر می‌یابد.

هر کس ممکن است محل کیف پول یا کلید ماشین خود را موقتا فراموش کند که کجا گذاشته است. بیمار آلزایمری اشیاء را در محل نامناسب قرار می‌دهد، آهن را در فریزر و یا ساعت مچی را در جا‌‌ شکری می‌گذارد.

طبیعی است که افراد از انجام کارهای روزمره خانه ، فعالیتهای روزمره شغلی و تعهدات اجتماعی احساس خستگی کنند اما بیشتر آنها وضعیت خلاقیت خود را دوباره باز می‌یابند بیماران آلزایمری ممکن است خیلی فرسوده شده و برای انجام کارهای روزمره نیازمند نشانه‌ها و یا فشارهای خارجی باشند

یک اختلال عصبی است که در افراد مسن رخ می‌دهد و شامل اختلالات شناختی همراه با اختلالات جزئی در فعالیت‌های روزمره زندگی می‌شود؛ همچنین به عنوان زوال عقل اولیه و اختلال حافظه منزوی شناخته شده‌ است. شروع و تکامل اختلالات شناختی مبتنی بر سن و تحصیلات فرد است، اما این دو ویژگی برای تعیین میزان اختلالات در فعالیت‌های روزمره به اندازهی کافی کارآمد نیستند. این ممکن است به عنوان یک مرحله گذار بین پیری طبیعی و زوال عقل رخ دهد. علت این اختلال هنوز مشخص نیست. همچنین این بیماری قابل پیشگیری و درمان نیست.

از دست دادن انگیزه، اهمال و بی توجهی نسبت به خود و آراستگی و مشکلات رفتاری. کاهش اشتها و کاهش وزن و یا افزایش وزن و خوردن برخلاف رویه ی همیشگی. در مراحل پیشرفته تر شخص دچار اختلال در تعین هویت و توهم یا بی اختیاری ادرار می‌شوند.