پیش گیری

از سرگردانی و گمشدن بیمار

گم شدن بیمار آلزایمری تجربه ناگواری است که ممکن است عواقب ناگوار و صدمات کشند‌ای در پی داشته باشد.

در این قسمت اقداماتی پیشنهاد می‌گردد تا از سرگردانی مخاطره آمیز بیمار جلوگیری شده و اقدامات فوری در اینگونه موارد فراهم گردد.

• سرگردانی بیمار می‌تواند با گردش هدف دار و یا بدون هدف آغاز و به گم شدن وی و ورود به مکانهای نامناسب منجر شود.
• گم شدن یکی از شایعترین مشکلاتی است که مراقب بیمار با آن مواجه می‌باشد.
• نزدیک به 60 درصد بیماران در طول بیماری خودشان سرگردان و مفقود می‌شوند وبرای بیشتر آنها مکررا چنین اتفاقی رخ می‌دهد.
• برخی از بیماران نه تنها در اثر قدم زدن و پیاده روی بلکه به دنبال رانندگی و یا استفاده از وسایل نقلیه عمومی مفقود می‌شوند.

سرگردانی

سرگردانی بیمار آلزهایمری هنگامی آغاز می‌شود که:

1 ـ بیمار دیگر قادر به تشخیص افراد، مکان و اشیاء آشنا نباشد.

2 ـ احساس گم شدگی در محیط های جدید و تغییر یافته کند.

3 ـ تلاش کند که تعهدات سابق خود را مانند سرکار رفتن و یا مراقبت از بچه را همچنان ادامه دهد.

4 ـ داروهایی را مصرف کند که باعث بیقراری و سردرگمی بیمار شوند.

5 ـ تلاش کند که از استرس‌های ناشی از صدا، هم‌همه جمعیت و یا انزوای خود رهایی یابد.

6 ـ در ساعات خاصی از روز یا شب سردرگمی را تجربه کند.

7 ـ به‌علت فقدان فعالیت جسمانی دچار بیقراری شود.

8 ـ از صدا‌ها و مناظر ناآشنا و یا توهمات دچار ترس شود.

9 ـ بدنبال چیز‌هاس خاصی باشد مانند غذا، نوشیدنی،توالت و یا نیاز به همراهی یک دوست .

10 ـ درپی یافتی راههای خروجی منزل باشد.

پیشگیری از مفقود شدن و سرگردانی

پیش بینی سرگردانی و مفقود شدن بیمار دشوار است. با این وجود مراقبین می‌توانند با بکارگیری اقداماتی مانع از آن شوند.

سازماندهی طول روز

برقراری اقدامات روزانه شامل فعالیت‌هاس هدف دار و تمرینات فیزیکی کافی که می‌تواند رفتار‌های منجر به سرگردانی را کاهش دهد. از بیمار بخواهید که کار‌های ساده منزل مانند جارو و مرتب کردن لباس‌ها را انجام دهد. نواختن موسیقی‌ها (در صودت بلد بودن ) و یا زمزمه ترانه‌های آشنا، رقصیدن معمولی و یا قدم زدن با همراه در خارج از منزل می‌تواند موثر باشد.

خانه خود را ایمن سازید

برای ممانعت از خروج بیمار از منزل یا حیاط پشتی، قفل‌های در و پنجره را دور از دید و دسترسی قرار دهید مثلا در انتهای فوقانی یا تحتانی آنها درها را قفل کرده و کلیدها را برای خروج اضطراری در دسترس قرار دهید. ممکن است اقدامات زیر مفید باشد:

• از وسایل الکترونیکی با زنگ هشدار دهند هنگام باز شدن در ویا از پادری‌های حساس به فشار در کنار درب منزل و یا تختخواب بیمار می‌توانید استفاده کنید.
• اطراف پاسیو یا حیاط خود را با حصار یا نرده محصور کرده و مطمئن شوید که درها قفل شده باشند.

محله خود را مطلع سازید

با همسایگان خود صحبت کنید

همسایه‌های خود را در رابطه با وضعیت بیمار آگاه سازید و فهرستی از اسامی و تلفن‌های آنها را گردآوری کنید. از آنها درخواست کنید اگر بیمار را خارج از منزل و بدون همراه مشاهده کردند شما را خبر کنند.

سایر افراد مانند نگهبان آپارتمان و یا کارکنان محل اقامت سالمندان و یا شهرک‌های بازنشستگان را که بیمار شما درآنجا ساکن است مطلع سازید.

پلیس محله خود را دخالت دهید

به پلیس خطر گم شدن بیمار خود را اطلاع دهید و نام وآدرس وشماره تلفن خود را در اختیار آنها قرار دهید.

دور و بر منزل خود را بررسی کنید

مناطق خطرناک اطراف منزل خود را مانند محل آب‌گرفتگی، وجود پلکان‌های بلند و خیابان‌های پر ترافیک را جستجو کنید. درصورت مفقود شدن بیمار ابتدا چنین مناطقی را جستجو کنید.

آمادگی لازم در صورت مفقود شدن

پیشاپیش اقداماتی را انجام دهید با در شما آمادگی لازم در صورت مفقود شدن بیمار فراهم گردد.

اطلاعات مهم را گردآوری کنید.

اطلاعات موثق و دقیق برای کسانیکه درگیر جستجوی بیمار هستند فراهم نمایید:

1 ـ فهرست کاملی از مشخصات بیمار: قد، وزن، رنگ موها، گروه خونی، رنگ چشمها، مشخصات ظاهری بیمار، شرایط پزشکی بیمار، داروهای مصرفی، وضعیت دندانها، جواهرات، حساسیت‌ها ورنگ پوست بیمار را تهیه نمایید.

2 ـ تعدادی از جدیدترین عکس چهره بیمار را بهیه کنید.

3 ـ فهرستی از مکانهایی که ممکن است بیمار پس از مفقود شدن برود تهیه کنید. مانند مکان هایی که معمولا برای قدم زدن می‌رفته، همسایگان قدیمی، مکانهای

مذهبی محل‌های اشتغال و نیز سایر مکانهای مورد علاقه بیمار.

4 ـ فهرستی از مناطق خطرناک در اطراف محل مسکونی بیمار را تهیه کنید.

ثبت نام در برنامه بازگشت امن

یکی از نگرانی‌های مراقبین این است که آیا بیمار مفقود شده به سلامت به منزل باز می‌گردد. برنامه بازگشت امن در برنامه‌های انجمن آزهایمر ( در ایران فعلأ شعبه‌ای ندارد) کمک می کند افراد مفقود شده پیدا شده وبه منزل بازگشت داده شود.

این برنامه خدمات زیر را فراهم می‌نماید:

• امکان تماس تلفنی 24 ساعته بدون پرداخت هزینه مربوط بیماران مفقود شده.
• حمل وسایلی که حاوی مشخصات فردی بیمار است مانند مچ بند، گردنبند، اتیکت لباس، کارت مشخصات فردی بیمار، این وسایل به دیگران نشان می‌دهد که این فرد دچار اختلال حافظه بوده و ممکن است به کمک احتیاج داشته باشد ونیز حاوی شماره تلفن‌های ضروری است.

• ثبت نام در بانک اطلاعاتی ملی، اطلاعات مهمی را در اختیار می گذارد که سریعا می‌توان در صورت مفقود شدن کسی به آن دسترسی پیدا کرد این اطلاعات به سازمانهای قانونی و انتظامی در جستجوی فرد کمک می کند.
• ارتباط با انجمن آلزایمر، با داشتن شعبات فراوان می‌تواند منبع حمایت کننده خوبی باشد.

نکاتی برای پیشگیری از سرگردانیومفقود شدن

• دقت کنید ببینید بیمار گرسنه است، نیاز دارد به توالت برود و یا احساس عدم آرامش می‌کند.
• برای کاهش اضطراب و بیقراری. بیمار را به ورزش مناسب ترغیب کنید.
• بیمار را به کارهای روزمره مشغول کنید مانند: لباسشویی و یا پخت و پز غذا و یا هر کار دیگری که توانایی انجام آن را داشته باشد.
• به بیمار یادآوری کنید که در صورت مفقود شدن شما می‌دانید چگونه او را پیدا کنید.
• میزان سروصدای محیط و سردرگمی بیمار را کم کنید.
• به بیماری که احتمال دارد گم شود و یا اختلال جهت‌یابی پیدا کند اطمینان خاطر دهید.
• پیشاپیش پلیس را نسبت به اینکه شما از یک بیمار آلزایمری مراقبت می‌کنید آگاه سازید.
• پیشاپیش برنانه‌ای برای پیدا کردن بیمار، با فرض مفقود شدن وی، تنظیم کنید.