زنان و بیماری آلزایمر

بسیار معمول است که گهگاه وظایف محوله، اسامی همکاران، شماره تلفن محیط کار فراموش شده و مجددا پس از مدت کوتاهی به یاد آورده شود افراد مبتلا به دمانس مانند آلزایمر، بیشتر از معمول به فراموشی دچار شده و بعدا نیز به یاد نمی‌آورند.

افراد بسیار پر مشغله از لحظه‌ای به لحظه دیگر ممکن است دچار عدم تمرکز شده به طوری که مثلا هویج را در اجاق گاز گذاشته! و هنگام اتمام غذا آن را به یاد آورند. بیمار آلزایمری که بتواند غذا بپزد ممکن است نه تنها فراموش کند که غذا را بکشد بلکه فراموش نماید که اصلا غذا پخته است.

هر کسی ممکن است گاهی هنگام تکلم دریافتن لغات صحیح دچار اشکال شود. اما بیمار مبتلا به آلزایمر ممکن است لغات ساده را نیز فراموش کند و یا آن را با لغات اشتباهی جایگزین نماید، بطوریکه جملاتی را کاملا غیر مفهوم بیان کند.

طبیعی است اگر لحظه‌ای روزهای هفته و یا مکان مربوطه را فراموش نماییم، اما بیماران آلزایمری در خیابان محل خود گم می‌شوند، نمی دانند کجا هستند، چگونه به آن خیابان آمده‌اند و چگونه باید به منزل خود بازگردند.

برای بسیاری از افراد که در کاری غرق شده‌اند ممکن است لحظه‌ای فراموش کنند که بچه آنها در منزل تنها مانده است. بیمار آلزایمری بطور کل از یاد خواهد برد که اصلا بچه‌ای دارد که می‌بایست از او مراقبت کند.

حفظ وضعیت تعادل مالی در دسته چک شخصی، هنگامی که کار کمی پیچیده شده است ممکن است با اشکال روبرو گردد بیمار مبتلا به آلزایمر ممکن است اساسا شماره حساب جاری خود را فراموش کند و نداند که با آنها چه باید انجام دهد.

معمولا با افزایش سن، شخصیت دستخوش تغییر میشود، اما شخصیت بیمار آلزایمری کاملا تغییر کرده دچار یک حالت سردرگمی، بدبینی و ترس می‌شود. رفتار بیمار دچار تغییر شده و حالت خلقی بدون هیچ دلیلی نوسان پیدا می‌کنند (از حالت آرامش به‌گریه و عصبانیت تغییر می‌یابد.

هر کس ممکن است محل کیف پول یا کلید ماشین خود را موقتا فراموش کند که کجا گذاشته است. بیمار آلزایمری اشیاء را در محل نامناسب قرار می‌دهد، آهن را در فریزر و یا ساعت مچی را در جا‌‌ شکری می‌گذارد.

طبیعی است که افراد از انجام کارهای روزمره خانه ، فعالیتهای روزمره شغلی و تعهدات اجتماعی احساس خستگی کنند اما بیشتر آنها وضعیت خلاقیت خود را دوباره باز می‌یابند بیماران آلزایمری ممکن است خیلی فرسوده شده و برای انجام کارهای روزمره نیازمند نشانه‌ها و یا فشارهای خارجی باشند

انکار بیماری و اثرات آن بر شخصی که به بیماری آلزایمر مبتلا شده است. به عنوان مثال بیان این جمله “‌من می‌دانم که مادرم در حال بهتر شدن است” حاکی از وجود انکار بیماری است.

خشم بر بیمار و دیگران که هیچ درمان موثری وجود ندارد و اینکه سایرین نمی فهمند که برای آنها چه می‌گذرد مثلأ مراقب می‌گوید: “ اگر یکبار دیگر سوال کند فریاد خواهم زد.”

انزوای اجتماعی از دوستان و سایر فعالیت‌های لذت بخش. مثلأ مراقب می‌گوید : “ دیگه برای من مهم نیست که همسایه‌ها با هم دوره دارند.”

اضطراب از مقابله با یک روز دیگر و اینکه چه آینده ای در انتظار بیمار و خانواده است. مراقب : “ چه خواهد شد اگر بیمار بیش از آنکه من بتوانم تأمین کنم نیاز داشته باشد.”

افسردگی باعث شکست روحیه شده و توانایی مراقب برای مدارا با استرس را کاهش می‌دهد. مراقب : “دیگه بیش از این برای من مهم نیست.”

انجام وظایف روزمره را بطور کامل غیر ممکن می‌سازد. مراقب : “خسته تر از آن هستم که بتوانم این کار را انجام دهم.”

بی خوابی، باعث بروز نگرانی‌ها و مشکلات پایان ناپذیر می‌گردد. مراقب : “چه خواهد شد اگر از منزل خارج شود یا بیفتد و یا به خودش صدمه بزند.”

تحریک‌پذیری، به برخوردی هیجانی وواکنش‌های منفی منجر می‌گردد. مراقب : “ تنهایم بگذار ! ”

فقدان تمرکز باعث اختلال در انجام وظایف روزمره و عادی می‌شود. مراقب : “خیلی گرفتارم و فراموش کردم که قرار ملاقات داریم ”

مشکلات بهداشتی. مراقب : “ آخرین دفعه‌ای که احساس خوبی داشتم یادم نمی‌آید”

علائم بیماری آلزایمر به تدریج آغاز می‌گردد و اگر بیمار از نظر جسمانی سالم باشد به سهولت امکان غفلت از رفتارهای غیرعادی و یا استناد آن به سایر عوامل وجود دارد. اگر علائم هشدار دهنده آلزایمر را در یکی از نزدیکان خود مشاهده نمودید، هر چه زودتر با یک روانپزشک مشورت کنید.

برای حفظ سلامتی خود و نیز بیماری که از او مراقبت می‌کنید، با منابع حمایتی در دسترس در جامعه خود آشنا شوید. تشکیل انجمن حمایت از بیماران آلزایمر و برقراری ارتباط با آن، برقراری ارتباط با سازمان بهزیستی از آن جمله است.

اگر بخواهید تمام کارها را خودتان انجام دهید دچار فرسودگی می‌شوید. حمایت خانواده، دوستان و سازمانهای اجتماعی از جمله منابع حمایتی هستند ملاقات با گروهای حمایتی و استفاده از خطوط تلفن مشاوره از منابع خوب اطمینان بخش می‌باشند.

غالبا مراقبین تمامی سرمایه‌های خود را فدای بیمار خود نموده و از رسیدگی به نیاز‌های خود غفلت می‌کنند. به خود توجه کنید مواظب رژیم غذایی، و ورزش خود باشید و به اندازه کافی استراحت کنید. وقتی را برای خرید کردن، سینما رفتن و یا به دیدار یک دوست رفتن اختصاص دهید.

افراد مبتلا به آلزایمر تغییر می‌کنند و معمولا نیاز مراقبتی آنها فراتر از آن چیزی است که شما در منزل فراهم می‌کنید. تفحص در مورد امکان مراقبتی در دسترس، می‌بایست انتقال بیمار را آسان تر نماید.

با یک وکیل در مورد وکالت، ارث، مراقبت‌های طبی آتی، وضعیت سکونت و سایر موضوعات کلیدی دیگر بحث نمایید. برنامه ریزی به موقع، از فشارهای روانی بعدی می‌کاهد.

تا هنگام کشف درمان این بیماری، پیشرونده بودن آن اجتناب ناپذیر است. مراقبتی که شما فراهم می‌کنید در امنیت، راحتی، بهداشت و بهبودی بیمار اثر مهمی برجا می‌گذارد. مد نظر داشته باشید که نه شما و نه بیمار قادر به کنترل شرایط و رفتارهایی که بوقوع خواهند پیوست، نیستید.

شما تنها یک انسان هستید. گاه گاهی ممکن است شما صبرتان را از دست بدهید و قادر نباشید تمامی مراقبت هایی که می‌خواهید فراهم کنید. به یاد داشته باشید شما بهترین کاری را که می‌توانید، انجام می‌دهید. پس به خود اعتبار قائل شوید.