بخش اورژانس نقطه آغاز ارائه خدمات پزشکی به افرادی است که تحت فشارهای روانی بوده و یا اقدام به خودکشی کردهاند.
خطر مرگ ناشی از خودکشی در افراد دارای سابقه قبلی اقدام به خودکشی بيشتر است بطوریکه حدود 20% از این افراد در آینده مجدداً دست به خودکشی خواهند زد. بخش اورژانس به عنوان اولين مرکز بهداشتی درمانی که بسیاری از افراد اقدام کننده به خودکشی به آن مراجعه میکنند، نقش عمدهای در بهبودی بيماران و کاهش افسردگی و ناامیدی آنها خواهد داشت.
هدف این جزوه ارائه نکاتی کوتاه برای بهبود مراقبت از افراد اقدام کننده به خودکشی در بخش اورژانس، و همچنين فرآیند درمان و ترخيص برای بيماران و خانوادههای آنها است.
ارزیابی پزشکی و روانشناختی و تهيه یک برنامه پيشگيری از خودکشی یا طرح ایمنی، گامهای کليدی در درمان افرادی هستند که اقدام به خودکشی کرده اند.
آموزشهای پزشکی، ابزار مناسبی را برای ارزیابی دقيق شرایط جسمی فرد در اختيار شما قرار خواهد داد. علاوه بر این گفتگو با افرادی که اطلاعات بیشتری در مورد تاریخچه پزشکی بیمار دارند، از جمله اعضای خانواده یا تيم درمانش، میتواند در ارزیابی وضعيت او بسيار کمک کننده باشند.
هر گونه به اشتراک گذاری اطالعات پزشکی بيمار باید بر اساس اصول رازداری باشد. در ادامه به برخی از این موارد اشاره میشود:
در شرایط زیر میتوان اطلاعات پزشکی بيمار را با اعضای خانواده یا سایر مراقبانش در ميان گذاشت:
اگر بيمار از افشای اطلاعاتش رضایت داشته باشد.
اگر کارکنان بيمارستان نظر بيمار را در این خصوص جویا شده باشند و او مخالفتی نسبت به این موضوع ابراز نکرده باشد.
اگر بتوان از شرایط چنين استنباط کرد که بيمار با افشای اطلاعاتش مخالفتی ندارد.
در صورتی که متخصص اورژانس تشخيص دهد بيمار شرایط اعلام رضایت آگاهانه را ندارد ولی افشای اطلاعات به صالح وی است، حتی در صورت مخالفت او میتواند مستقيما با اعضای خانواده یا سایر مراقبانش گفتگو کند.
در صورتی که متخصص اورژانس تشخيص دهد بيمار شرایط اعلام رضایت آگاهانه را ندارد ولی افشای اطلاعات به صالح وی است، حتی در صورت مخالفت او میتواند مستقيما با اعضای خانواده یا سایر مراقبانش گفتگو کند.
اطلاعاتی که در اختيار اعضای خانواده و سایر مراقبين بيمار گذاشته میشود، باید منحصرا با نقش مراقبان در مراقبت از بيمار یا پرداخت هزینههای درمانی مرتبط باشد.
در صورت امکان برای کمک به تداوم مراقبت از بيمار، با تيم درمان بيمار (ارائهدهندگان خدمات بستری یا سرپایی به بيمار) مشورت كنيد تا تصميمات درمانی مناسبی برای بیمار اتخاذ شود. این موضوع شامل:
به اشتراک گذاری اطلاعات درمانی بيمار با سایر اعضای تيم درمانش
ارائه نام و اطلاعات تماس خود به سایر اعضای تيم درمان
علاوه بر ارزیابی پزشکی و انجام مداخلات لازم در بخش اورژانس، برنامهریزی حساب شده برای ترخيص بيمار نقش مهمی در بهبودی وی دارد. در ادامه به برخی موارد مهم که باید در زمان ترخيص بيمار مورد توجه قرار گيرد اشاره میشود.
قبل از ترک بخش اورژانس توصیه میشود اطلاعات زیر در اختيار بيمار و خانوادهاش قرار گيرد:
آگاهی از برنامه ترخيص
اطلاعات مکتوب درباره داروهای تجویزی و برنامههای درمانی
شماره تلفنهای ضروری- افراد کلیدی برای تماسهای آتی شامل خطوط بحران، ارائه دهندگان خدمات بيمار سرپایی و مراکز حمایتی
اطلاعات لازم درباره نشانهها، علائم و شرایطی که نيازمند مراجعه مجدد به متخصص و مراکز بهداشتی درمانی است.
سایر نکات کلیدی که پيش از ترخيص باید با بيماران و خانوادههای آنها مطرح شوند عبارتند از:
چه مواردی میتواند نشان دهنده بازگشت افکار خودکشی باشد؟
برای انجام مراقبتهای پیگیری از چه کسی؟ کجا؟ و چه وقت؟ میتوانند کمک بگيرند؟
چگونه از منابع حمایتی موجود در جامعه بهرهمند شوند؟
چگونه خطر اقدام مجدد به خودکشی را کاهش دهند (از جمله حذف یا محدودیت دسترسی به ابزارهایی که اغلب برای آسيب به خود مورد استفاده قرار میگيرند).
برای مطرح کردن سوالات و نگرانی هایشان با چه افرادی میتوانند تماس بگیرند یا به چه مراکزی میتوانند مراجعه کنند؟
اگر پيش از ترخيص بيمار جلسات مراقبت پیگیری وی برنامهریزی نشدهاند، در روزهای ابتدایی پس از ترخيص او را به برنامهریزی جلسات پیگیری ترغيب كنيد. تيم سيار بحران، در مناطقی که این خدمات در دسترس هستند، در شرایط بحرانی به بيمار برای تماس با مراکز درمان سرپایی و مراجعه به اورژانس یاری میرساند. سعی کنید بيمار را به یکی از مراکز درمانی محلی معرفی کنيد تا احتمال دسترسی وی به مراقبتهای پیگیری افزایش یابد.
یکی از اقدامات مهمی که میتوانيد برای کمک به بیمار یا خانوادهاش پس از مراجعه به بخش اورژانس انجام دهيد اميد بخشی است. با این که شما نمیتوانيد عدم وقوع مجدد خودکشی را تضمين كنيد، اما میتوانيد به آنها اطمینان دهید که اگر بيمار و اعضای خانوادهاش با تيم درمان همکاری کنند، برنامههای درمانی موثرتر خواهند بود.
منابعی برای کسب اطلاعات بیشتر:
جمعيت علمی پیشگیری از خودکشی ایران:
آدرس: تهران، خيابان ستارخان، خیابان نیایش کوچه منصوری، دانشگاه علوم رفتاری و سلامت روان، جمعيت علمی پیشگیری از خودکشی ایران
این اپلیکیشن قابل استفاده برای کارشناسان بهداشت روان برای پیشگیری از خودکشی در مراجعه کنندگان خود میباشد. و نیز کسانی که افکار خودکشی دارند و یا اقدام به خودکشی نموده اند نیز برای پیشگیری از اقدام یا اقدام مجدد می توانند استفاده نمایند. استفاده از این اپلیکیشن رایگان و در آدرس زیر قابل دانلود میباشد.